شیرین بیان

گلیسیریزین یک ساپونین تری ترپنوئیدی با مزه شیرین، ماده اصلی شیرین بیان است. گلیسیریزین و آگلیکون آن، گلیسیریتینک اسید  (glycyrrhrttinic acid) گزارش شده است که فعالیت اینترفرون را القا کرده و فعالیت سلولهای کشنده طبیعی را تقویت می کنند. گزارش شده است که چالکونها در شیرین بیان دارای فعالیت ضد ویروسی در مقابل HIV هستند. گلیسیریزین همچنین دارای فعالیت ضد التهابی و ضد حساسیت است.

پنجه گربه

دو گونه از پنجه گربه Uncaria guianesis و U.tomentosa متعلق به خانواده Rubiaceae بیش از دو هزار سال پیش توسط سرخپوستان برای اهداف دارویی استفاده می شدند. هر دو گیاه در مناطق شمالی جنوب امریکا رشد می کنند و U.tomentosa در امریکای مرکزی نیز رشد می کند. امروزه این گیاهان به خاطر خواص ایمنی و خاصیت بالقوه شان در کمک به ایدز و سرطان خون توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. محققان اروپایی پیشنهاد کرده اند که این گیاهان عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می دهند زیرا آنها شامل انواع فلاونوئیدها، تری ترپنها یا آلکالوئیدها هستند که در ریشه و پوست ساقه یافت می شوند. گزارش شده است که عصاره پنجه گربه سلولهای T، ماکروفاژها و دیگر ترکیبات سیستم ایمنی را تحریک می کند. همچنین این عصاره ها خواص ضد التهابی و موتاژنی دارند.

سیر از طریق تحریک کردن سلولهای کشنده طبیعی اثر ایمنی خود را اعمال می کند.

 بعلاوه دو دیون آروماتیک جدا شده از علف چای گزارش شده است که فعالیت آنتی رتروویروسی قوی دارند. علف چای ممکن است برای درمان بیماران مبتلا به اچ آی وی مفید باشد، زیرا هایپریسین و پسودوهایپریسین در دوزهای درمانی فاقد سمیت هستند. علف چای و هایپریسین با موفقیت برای درمان افسردگی نیز استفاده شده اند. 

منبع:

Am J Clin Nutr. Health-promoting properties of common herbs.1999;70(suppl):491S–9S. Printed in USA. 1999 American Society for Clinical Nutrition

 کمک به سیستم ایمنی

برخی تولیدات گیاهی که عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می دهند شامل سرخارگل، شیرین بیان، علف گربه (cat^,s claw) و سیر هستند. گیاهان دارویی که غنی از فلاونوئیدها، ویتامین C یا کاروتنوئیدها هستند، عملکرد سیسیتم ایمنی را افزایش می دهند. گیاهان دارویی غنی از فلاونوئید دارای عملکرد ضد التهابی خفیفی نیز هستند.

سرخارگل

یک گیاه دارویی با تاریخچه مصرف طولانی است. در اوایل 1900 سرخارگل گیاه اصلی درمانهای ضد میکروبی بود. با توسعه داروهای سولفا (sulfa) استفاده از سرخارگل به سرعت کاهش یافت. اثرات مفید آن در درمان عفونت ها ناشی از توانایی آن برای عمل به عنوان یک عامل ضد التهابی است. این گیاه به عنوان یک ایمن کننده است می تواند لنفوسیت ها را گسترش، فاگوسیتوز را افزایش داده و موجب تولید اینترفرون شود. سرخارگل در تعدیل علائم سرماخوردگی، آنفولانزا و درد گلو مفید است. به نظر می رسد این فعالیت ناشی از پلی ساکاریدهای خاص، فلاونوئیدها و ایزوبوتیلامیدها است.

ادامه دارد

منبع:

Am J Clin Nutr. Health-promoting properties of common herbs.1999;70(suppl):491S–9S. Printed in USA. 1999 American Society for Clinical Nutrition